Het Haags Studenten Cabaret staat maandag 10 november in de spotlights van Theater Diligentia aan het Lange Voorhout in Den Haag. Een documentaire van cineast Bart Grimbergen en een boek van journalist Rudie Kagie zullen die avond onder de noemer ‘Nooit meer zo gelachen’ vervlogen tijden doen herleven. Op de vraag aan Kees van Kooten en Wim de Bie ‘wie ooit het vuur bij hen aanstaken’ luidde in 2012 hun antwoord: “…Wim Kan, in Diligentia en het Haags Studenten Cabaret van Rinus Ferdinandusse…”.

Het Haags Studenten Cabaret is een curieus fenomeen in de Nederlandse cabarethistorie. Den Haag kende immers geen universiteit of hogeschool. Het studentengezelschap begon in 1952, toen een aantal vrienden, bijeengebracht door Rinus Ferdinandusse, onder zijn leiding een benefietvoorstelling verzorgden voor een vereniging van oud-verzetsstrijders. De nieuwbakken cabaretgroep bestond uit jongelui met een zojuist behaald eindexamendiploma van de HBS; de kern daarvan was al sinds 1945 lid van een Haagse padvindersgroep. De vriendencontacten waren gebleven, ook al studeerde de één inmiddels in Amsterdam, de ander in Delft of Leiden.

Drijvende kracht
Rinus Ferdinandusse (1931-2022), die zich later tot een succesvol schrijver van misdaadromans zou ontwikkelen en van 1969 tot 1996 hoofdredacteur van het linkse opinieblad Vrij Nederland was, zou ook de drijvende kracht achter het Haags Studenten Cabaret blijven. Met het debuutprogramma ‘Pas op! Niet te geloven’ (1952) trok men door het land, optredens voornamelijk georganiseerd door personeels- en feestverenigingen, één of twee avonden per week. 

Ferdinandusse was de conferencier, tekstschrijver en regisseur. Er volgden nieuwe programma’s: ‘Is de krant d’ral' (1954), ‘Spotlicht’ (1955), ‘De Muze uit de mouw’ (1956), ‘In Voetlichterlaaie’ (1957), ‘Bij Lach en Ontij’ (1958), ‘Studentikoos’ (1958), ‘Met Huid en Hagenaar’ (1963) en ‘Opzitten en pootjes geven’ (1964). Van 1962 tot 1966 trad het Haags Studentencabaret ook op voor de VARA-televisie, met elk kwartaal een uitzending. De samenstelling van het gezelschap wisselde in de loop der jaren geregeld.

Uiteindelijk hield het Haags Studenten Cabaret op te bestaan. Theateraspiraties als definitieve beroepskeuze hadden de leden niet, ze kozen bewust voor hun diverse vakgebieden. Ferdinandusse, inmiddels getrouwd met een van de leden van zijn cabaretgroep, Else Hoog, werd medewerker van het geruchtmakende satirische tv-programma van de Vara ‘Zo is het toevallig ook nog eens een keer’ (1963-1966)’.

CabaRinus
Om de geschiedenis van het Haags Studenten Cabaret niet verloren te laten gaan hebben drie oud-leden van het gezelschap - Else Hoog, Frits van der Jagt en Hans Gelderblom - zich de afgelopen tijd ingespannen om archiefmateriaal, foto-, film en video-opnamen bijeen te brengen en daarnaast fondsen en donaties te werven om de bovengenoemde documentaire en het boek te realiseren. Daartoe werd de stichting CabaRinus in het leven geroepen en die kan haar taak nu met een feestelijke presentatie voor cabaretliefhebbers afronden. In kleinkunsttheater Diligentia, 65 jaar nadat het Haags Studenten Cabaret daar voor het eerst optrad.

Kaartverkoop: https://www.diligentia-pepijn.nl/agenda/nooit-meer-zo-gelachen-jp8l